Kategoria: Portfolio

Mleczko pszczele jest wydzieliną gruczołów gardzielowych młodych pszczół. W drugiej połowie XX wieku, naukowcy, stosując proces liofilizacji przedłużyli aktywność biologiczną mleczka, dzięki czemu wydłużył się termin jego przechowywania oraz spożywania. Mleczko pszczele ma konsystencję żelową i kremowe zabarwienie. W smaku jest słodkie, częściej cierpko-kwaśne w zależności od pochodzenia, czasu zbiorów, a także biologicznych właściwości pszczół.

Skład mleczka pszczelego to w 66 proc. woda, w 15 proc. cukry, 13 proc to prolina, a 5 proc. to lipidy. Ponadto zawiera również różnorodne witaminy, najwięcej z grupy B. Jest to głównie wit. B5, która odpowiada za metabolizm komórek znajdujących się w mięśniach, wątrobie czy mózgu. Niedawno odkryto, że mleczko pszczele zawiera również kwas rybonukleinowy i deoksyrybonukleinowy, które odgrywają kluczową rolę w budowie komórek ludzkiego organizmu.

Jad pszczeli to najskuteczniejsza broń pszczół. Dzięki niemu mogą one stawać do walki. Produkowany jest przez pszczoły robotnice i przez matki. Po użądleniu człowiek odczuwa ból, a w miejscu ukąszenia pojawia się opuchlizna. Pszczelarze z czasem uodparniają się na jego działanie, a ponieważ składem przypomina jad żmii, w pewnym stopniu na ten drugi także. Tajemnica jadu pszczelego nie została jeszcze w pełni odkryta, cały czas trwają nad nim badania.

Jad pszczeli jest wydzieliną gruczołu jadowego pszczół robotnic lub pszczelej matki. To bezbarwna, kwaśna ciecz o pH 5,0-5,5. Ma słaby charakterystyczny zapach. Stanowi mieszaninę wielu związków. Skład jadu pszczelego nie został jeszcze całkowicie zbadany.
Substancje, które do tej pory udało się wyróżnić, to: melityna, adolapina, neurotoksyna, apamina, MCD, fosfolipaza A2, hialuronidaza, kwaśna fosfataza. Jad pszczeli jest odporny na niską i wysoką temperaturę. Ogrzewanie w stanie ciekłym do temperatury 100°C, a także zamrażanie nie wpływa na zmianę właściwości toksycznych jadu pszczelego. Każdy ze składników jadu pszczelego ma działanie farmakologiczne. Zawiera również feromony alarmowe, które uwalniane w chwili użądlenia przez jedną pszczołę mobilizują do ataku inne.
Medycyna ludowa traktowała od zawsze jad pszczeli jako naturalny i skuteczny środek leczniczy w różnych postaciach reumatyzmu. Apiterapia leczenie schorzeń produktami wytwarzanymi przez pszczoły.

Pierzga pszczela, w przeciwieństwie do miodu czy wosku, jest mniej znana z serii substancji, które są produkowane przez pszczoły. Została doceniona w medycynie naturalnej, a zwłaszcza w apiterapii, która opiera się na badaniu oddziaływania pszczelich produktów na organizm człowieka.
Pierzga pszczela zyskuje na coraz większej popularności, gdyż posiada wiele zdrowotnych właściwości. Jest bardzo cennym produktem, który nie zawsze łatwo dostać w sklepach, a dodatkowo jej cena znacznie przewyższa cenę miodu.

Czym jest pierzga pszczela?
Pierzga pszczela to produkt cenny zarówno dla człowieka, jak i dla całego ula. Jej niedobór wpływa na osłabienie pszczelej rodziny, a pozyskanie około 1 kg wymaga zebrania jej z 5, a niekiedy aż 30 tzw. ramek. Jest mieszanką miodu, śliny i pyłku kwiatowego. Owady ubijają z tej mieszanki masę, którą następnie zabezpieczają woskiem, przez co rozpoczyna się proces jej fermentacji, a to z kolei działa na pierzgę konserwująco i sprawia, że jest ona przyswajana lepiej niż sam pyłek. Dodatkowo nie psuje się, a fermentacja mlekowa pozwala na zachowanie wszystkich zawartych w niej witamin i minerałów, które są zabezpieczone przed szkodliwym działaniem bakterii i grzybów. W ulu substancją żywią się głównie królowa i młode owady – zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym i wczesną wiosną, kiedy brak jest świeżego pyłku kwiatowego. Badania potwierdziły, że osobniki, które żywią się pierzgą, żyją dłużej od tych, które żywią się pyłkiem, co może mieć związek z występującym w niej mleczku pszczelim.
Jeżeli chodzi o walory smakowe, to pierzga w zasadzie nie różni się od miodu. Jest jednak, jako produkt naturalny, bardzo łatwo przyswajalna przez organizm i w zasadzie nie powoduje skutków ubocznych.
W sklepach można ją kupić w formie brązowych granulek zamkniętych w słoiku. Za 200 g należy zapłacić około 60 zł, ale jest to produkt wart swojej ceny. Należy tylko upewnić się wcześniej, że sprzedawca posiada pierzgę ze sprawdzonego źródła i cieszy się pozytywnymi opiniami innych klientów.

Jakie właściwości ma pierzga?
W czasie procesu fermentacji, który przebiega w ulu, białka pyłku kwiatowego rozpadają się na peptydy i aminokwasy, przez co wzrasta ilość cukrów prostych i mleka pszczelego – dzięki temu pierzga nabiera cennych właściwości. Ma zdecydowanie bogatszy skład niż pyłek kwiatowy i jest o wiele łatwiej przyswajalna. Zawiera cały szereg witamin: C, B1, B2, B3, B6, B12, A, PP, K, E, H i D, a także jest bogatym źródłem mikro- i makroelementów, które poprawiają prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu. W porównaniu z pyłkiem ma mniej tłuszczów i niższą zawartość białka, ale za to dominują w niej pierwiastki takie jak: żelazo, magnez, miedź, cynk, sód, potas i fosfor.
Przyjmowanie pierzgi przede wszystkim wzmacnia układ odpornościowy organizmu. Zawarte w niej substancje odżywcze wspomagają funkcjonowanie układu nerwowego oraz pozytywnie wpływają na koncentrację i pamięć. Preparaty na jej bazie są stosowane w terapii depresji, ale również jako forma wzmocnienia pracy samego mózgu, dlatego polecana jest w okresach zwiększonego wysiłku umysłowego, np. podczas sesji na uczelni czy pracy nad trudnym projektem. Substancja reguluje pracę układu pokarmowego, a jej właściwości antybakteryjne czynią z niej środek szczególnie zalecany w okresach obniżonej odporności organizmu, np. jesienią czy zimą. Spożywanie pierzgi przez alergików, zwłaszcza rozpoczęte jeszcze przed okresem pylenia, łagodzi objawy alergii. Jak większość pszczelich produktów korzystnie wpływa na serce i obniża poziom złego cholesterolu, dzięki czemu zapobiega odkładaniu się płytki miażdżycowej w naczyniach krwionośnych. Zawarte w niej antyoksydanty mają moc regeneracji komórek organizmu, przez co wykazuje ona działanie przeciwanemiczne i łagodzi efekty starzenia się organizmu. Ponadto oczyszcza organizm z toksyn i wspomaga pracę wątroby.

Pyłek kwiatowy to jedyny produkt na świecie kompletny pełnowartościowy naturalny, który potrafi podtrzymać i otrzymać organizm przy życiu! Nie ma drugiego takiego produktu!!!! Co więcej ma niesamowitą biodostępność to znaczy przyswajalność wszystkich związków występujących w produktach pszczelich. Wchłania się w 99 procentach i ma skład niemal identyczny jak ten co płynie nam we krwi dlatego organizm go nie odrzuca, np. Sałata ma 15 procent przyswajalności żelaza, mięso 25 a pyłek 99% i dlatego wszystkie anemię czy niski poziom hemoglobiny pyłek wyleczy w miesiąc!!! W pyłku są wszystkie mikro i makroelementy, wszystkie witaminy kompletne rozpuszczalne w wodzie, tłuszczach, nukleotydy, sterole i fitosterole i tak możemy mnożyć, a ponieważ są naturalne to wszystkie bez problemu są wchłaniane, czego nie możemy powiedzieć o innych produktach syntetycznych. Produkty pszczele mają tzw. fizjologiczna ambiwalentność znaczy to że przyjmowanie produktów pszczelich systemem ciągłym nie tydzień ,dwa lecz leczenie długie permanentne, powodują że wraca dany narząd czy układ do normy. Masz czegoś za dużo zmniejszy to, masz czegoś za mało podwyższy, zawsze doprowadza do homeostazy czyli równowagi! Co najważniejsze, o produktach pszczelich nie można mówić w aspekcie działania niepożądanych bo takich nie ma! Zawsze doprowadza do normy do niezależnie od czasu i ilości, pod warunkiem że się nie ma uczulenia!

Po antybiotyku lekarze każą brać probiotyki które powodują że zostaje odbudowana flora bakteryjna oraz odbudowują się kosmki jelitowe w 3 miesiące, a pyłek odbuduje je w 3 tygodnie więc różnica jest kolosalna. Koncerny blokują pszczelarzy by nie mówili o produktach pszczelich że mają właściwości prozdrowotne. Dlatego nie wolno nam napisać na miodzie, pyłku itd że leczy. W Niemczech jest przysłowie że jeden ul pozbawia pracy 10 lekarzy.

Pszczele lekarstwo w darze dla człowieka

Propolis jest połączeniem olejków eterycznych i żywic, wymieszanych z enzymami pszczoły. Charakteryzuje się silnym działaniem bakteriobójczym, przyspiesza procesy gojenia, a także znajduje zastosowanie w przypadku oparzeń. Wykazuje się niezwykła skutecznością, dlatego też, firmy farmaceutyczne wykorzystują go do swoich produktów.

Propolis był znany i stosowany, już tysiąc lat przed naszą erą, przez egipskich kapłanów. Stosowali go również Persowie i Grecy, a w pierwszym stuleciu przed naszą erą, rozpisywał się o propolisie nawet Wergiliusz.

Słowo propolis w języku Greckim oznacza „przedmurze miasta”. Propolis jest używany przez pszczoły do pokrywania nim wszelkich elementów wewnętrznych ula, uszczelniania gniazda. Czynią tak, aby zabezpieczyć rodzinę pszczelą przed bakteriami, zakażeniami, pleśniami i innymi mikroorganizmami. Pszczoły wykorzystują tu właściwości silnie bakteriobójcze i bakteriostatyczne propolisu.
Propolis wytwarzany jest przez pszczoły głównie z substancji żywicznych zebranych z pączków niektórych drzew. Młode pączki drzew pokryte są balsamem chroniącym je przed bakteriami, roztoczami, grzybami, owadami itd. To ewolucyjne przystosowanie,warunek przetrwania rośliny. Pszczoły nauczyły się wykorzystywać substancje pokrywające pączki do swoich celów, zbierając je i znosząc do ula.
Propolis dobrze rozpuszcza się w alkoholu etylowym, dzięki czemu możemy dość łatwo sporządzać lecznicze ekstrakty. Każda domowa apteka powinna posiadać proste w wykonaniu leki z propolisu.

Właściwości lecznicze propolisu
W propolisie wykryto kilkaset różnorodnych związków chemicznych: flawonoidy, kwasy aromatyczne, estry, alkohole, aldehydy, kumaryny, terpeny, sterole, kwasy tłuszczowe, mikroelementy.
Lecznicze działanie propolisu jest efektem synergistycznym zawartych w nim związków chemicznych. Propolis ma zdolność niszczenia, blokowania bakterii, grzybów chorobotwórczych, wirusów i pierwotniaków. Właściwości farmakologiczne propolisu umożliwiają miejscowe znieczulenie, regulację ciśnienia, wzmocnienie wydzielania żółci, odtruwanie wątroby, leczenie wrzodów, ran.

Propolis a choroby układu oddechowego
Propolis znalazł zastosowanie w profilaktyce i leczeniu grypy, przeziębień. Szereg bakterii wykazuje wrażliwość na działanie propolisu. Zaobserwowano, że propolis hamuje rozwój szczepów bakteryjnych odpornych na działanie antybiotyków.
Nalewka z propolisu. Do butelki z 50 gramami surowca propolisu nalać 350 cm3 spirytusu etylowego i 150 cm3 wody. Nalewkę pozostawić w temperaturze pokojowej przez okres 2-3 tygodni szczelnie zamkniętą, codziennie mieszając. Przefiltrować przez watę, przechowywać w ciemniej butelce.
Wskazania: grypa, katar, przeziębienia górnych dróg oddechowych, nieżyty, angina.

1. Maść Propolisową zrobiona z własnego propolisu pozyskanego z mojej pasieki która ma stały nadzór weterynaryjny, Maść zrobiona jest na bazie esencji propolisu i wazeliny kosmetycznej,

MAŚĆ PROPOLISOWA:
Działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i przeciwwirusowo.Nie posiada żadnych skutków ubocznych(warunek brak uczulenia na produkty pszczele) Jest naturalnym antybiotykiem. Idealna w leczeniu ŁUSZCZYCY, GRZYBICY OPARZEŃ, ODLEŻYN itp. Szybko i naturalnie regeneruje naskórek i tkanki. Polecany w leczeniu alergii, trądziku. Może być stosowana jako pomadka do ust, bądź krem do rąk. Niełatwo znaleźć problemy skórne gdzie Maść Propolisowa nie byłaby pomocna.

2. Nalewka z własnego propolisu pozyskanego z naszej pasieki, która ma stały nadzór weterynaryjny. Nalewka jest wykonana na oryginalnym spirytusie z Polmosu zakupionego w sklepie. Nalewka ma ok. 25 do 30 procent stężenia propolisu, jest w ciemnych buteleczkach po 50 ml i posiadają kroplomierz i jest znacznie mocniejsza nic propolis kupiony w aptece. Przed użyciem należy propolis natrzeć na ramie w celu sprawdzenia czy nie ma się uczulenia na produkty pszczele.

Zastosowanie:

• Przy chorobach z gorączką (grypa, przeziębienia, nieżytu)- 3 razy dziennie 30 kropli na łyżeczce z miodem lub kawałkiem chleba.
• Przy wysokim lub niskim ciśnieniu-30 kropli dziennie
• Wrzody żołądka i dwunastnicy- 40 kropli w 100 ml ciepłego mleka, pić na pusty żołądek
• Bóle żołądka – do 100 ml herbaty dodać 50 kropli propolisowych
• Odciski i zrogowacenia skóry- wacik zanurzony w wyciągu nakładamy na chore miejsce, powtarzać kilkakrotnie, na dzień stosować maść propolisową
• Grzybica stóp – chore miejsca nacierać wyciągiem
• Bóle zębów-mały wacik nasączyć wyciągiem i przykładać do bolącego zęba
• Przy parodontozie i zapaleniu jamy ustnej- 40 kropli na 1 szklanki letniej wody, płukać jamę ustną kilka razy dziennie
• Inhalacje przy chorobach dróg oddechowych- 100 kropli wyciągu na 1 litra wody, 2 razy w tygodniu
• Przy osłabionej odporności- w szklance letniej, przegotowanej wody rozpuścić 1 łyżkę miodu i dodać 20 kropli wyciągu propolisu, przyjmować 3-4 razy dziennie
• Przy stanach zapalnych dróg moczowych i pęcherza- rozpuścić w szklance przegotowanej i ostudzonej wody na godzinę przed spożyciem 1 łyżkę miodu, 1 łyżkę pyłku kwiatowego i 20 kropli propolisu- miksturę pić 2 razy dziennie

Miodula to je myntno gorzołka, mo kolor słómy, a mo lekki bioławy osad miodowy. Je lepko a klejónco. Mo szmak miodu, a wónio też miodym. Miodula musi mieć w sobie trzicet, sztyrycet procynt szpyrytusu. Na Cieszyńskij Ziymi gorzołke się piło dycki, a pije się jóm fórt. Kiejsi a aji eszcze dzisio ledzy kany to je wielkucny problem, kiery władza jakosi chciała roswiónzać. Gazdowie a siedlocy se dycki na Cieszyńskim śpiywali tak:

Gorzolinko, ciotko moja, nie piłech cie jako wczora,
Na groblach, hej na groblach, trala, la, la, la, la,
W karczmie w bani, a dzisio w moji czepani.

Na Cieszyńskim sie piło yny gorzołki, kiere sie robiło na szpyrytusie. Nejlepszy ś nich to była miodula, kieróm sie robiło ze szpyrytusu, a s miodu. Kole Żywca Gorole na miodule prawili miodonka. Robi sie jóm ajnfachowo. Trzeja narychtować miód, szpyrytus, a przewarzónóm wode. Miyszo sie to po jednej trzeci. Szpyrytus, miód, a woda muszóm się ze sobóm przegryjźć. Czym dłukszy miodula postoji w bintfelu, tym lepszy potym szmakuje. Inkszy recepis je taki: do flaszki wloć pół na pół – miód, a szpyrytus. Co jakisi czas potrzepać flaszkóm. Potym miodule postawić na pore dni kansik do chłódka. Podle tego recepisu fórt sie robi miodule, ale óna je przeogrómnie słodko, tóż czasym trzeja do nij wloć kapke wody. Miodule sie piło na wiesielu, na krzcinach lebo przi dożynkach. Przi ponikierych świyntach sie piło miodule, coby być sdrowym przes cały rok. Trzeja było czasym aji zaloć chroboka. Prawiło sie: gdo we Wilije wlos do aryndy, tyn cały rok do nij chodziuł. Przi dożynkach, jak uż gazdowie swióźli do stodoły ostatnióm fure obilo, to gaździno wycióngała s bintfela miodule, narychtowała kołocz, a pozywała wszyjstkich na dożynkowóm gościne. Na dożynkowym stole stoły kołocze, zorkowo kawa, a mlyko. Gazda na poczynstne dowoł warzónke, a miodule. W miynsopuście, kiej sie jadło godnie krepliki, buchty, a inksze dobre jodło, pijało sie też gorzołke. Recepis mojigo starzika na miodule był taki: do flaszki wloć po równo miodu, przewarzónej wody a szpyrytusu. Potym to trzeja postawić baji do bintfela, a od czasu do czasu tym zatrzepać. Czym dłukszy miodula postoji, tym lepszy. Inkszy recepis miała moja ciotka – trzeja narychtować szklónke miodu, szklónke szpyrytusu, a szklónke przewarzónej wody. Ochłódzónóm wode smiyszać s miodym, porzóndnie wymiyszać, a potym wloć szpyrytus. Miodule trzeja robić w czystych, wypucowanych szklónkach lebo we flaszkach, a dobrze zawrzić. Gorzołka je lepszo jak dłukszy postoji w bintfelu, lebo we szpajsce.

Ziołomiody są cennymi produktami pszczelimi powstającymi w oparciu o pożywki na bazie ekstraktów ziołowych lub owocowych a także miodu. Pożywki przygotowuje się, by wykorzystać walory lecznicze roślin leczniczych, które nie są miododajne.

1. Ziołomiód Pokrzywowy
Wytworzony przez pszczoły, korzystające z pożywki uzyskanej przez przetworzenie własnoręcznie przez nas zebranych w maju młodych liści i szczytów pokrzyw.

ZASTOSOWANIE:
– Leczy schorzenia układu moczowego
– Przeciwdziała zatrzymywaniu się płynów w organizmie
– Wspomaga wydalanie z organizmu złogów kwasu moczowego
– Oczyszcza układ trawienny,wpływa korzystnie na trzustkę,wątrobę i żołądek
– Leczy nawet anemię osłabienie organizmu
– Obniża poziom cukru, w niewielkim stopniu ciśnienia
– Choroby skóry głowy, łupież, łojotok, wypadanie włosów

2. Ziołomiód rumiankowy
Produkty pszczele uzyskane przez poddanie pożywki pszczołom z wyciągu rumianku.

ZASTOSOWANIE:
– Przeciwbakteryjny
– Zalecany w stanach zapalnych przewodu pokarmowego (ból brzucha ,kolka)
– Stany zapalne gardła, angina
– Nieżyt nosa
– Przeciwzapalny

W dawnych czasach za panowania Franca Jozefa I, Cieszyn był kraina miodem płynąca, bez trosk i zmartwień, aż po sam Wiedeń! Miód pitny z miodostyni Cieszyńskiej pół wieku pokoju zapewnił, bo pił go dwór cały. Na zimno, na gorąco, jako deser i toast. To był napój bitewny, świąteczny i jubileuszowy no i na osłodę dla każdej białogłowy. Więc na ten czas świąteczny podaję Wam miód pitny ,,CIESZYNIAK”, który ugasi radosne świąteczne pragnienia.

Jest to wersja pierwsza limitowana.
Cieszyniak to naturalny miód pitny na bazie miodu nektarowo-spadziowego z nuta lipy i gryki.

Prawdziwy dar natury

Miód wytwarzany jest przez pszczoły z nektarów roślinnych oraz spadzi. Mało kto wie, że miód nigdy nie ulega przeterminowaniu i nigdy się nie psuje.

Konsystencja miodu bywa różna. Przechodzi ona od postaci płynnej, noszącej nazwę PATOKA, do postaci skrystalizowanej zwanej KRUPIEC. Jego barwa jest również zróżnicowana (od białej, przez jasnożółtą aż do brunatno-brązowej) i zależy od rodzaju miodu.

Miody naturalne są wyjątkowym produktem. Te naturalne, łączą w sobie walory smakowe z działaniem leczniczym. Uwielbiany również przez najmłodszych, mają wiele zastosowań – jako dodatek do kanapek, deserów, ciast czy zamiennik cukru w słodzeniu herbaty czy domowej lemoniady. Oprócz tego to niezastąpiony środek na przeziębienia, stosowany od wielu lat. Wiemy, że są one słodkie, smaczne i zdrowe, ale czy potrafimy odróżniać różne gatunki miodów? Wbrew pozorom, więcej ich dzieli niż łączy, przyjrzyjmy się zatem, jak je odróżnić i do czego używać.

Wyróżniamy miody:

Miody dla dzieci – Misie

Aby zachęcić dzieci do jedzenia miodu, Cieszyński Miód wzbogacił swoja ofertę o szklanego misia z miodem malinowym. Ze względu na unikatowy zapach i smak, miód malinowy jest zwykle bardzo lubiany przez dzieci, więc dobrym pomysłem będzie wybranie tej propozycji właśnie dla najmłodszych, którzy często nie lubią powszechnie znanych nam miodów.
Słoiczek Misia zachęca dzieci do zjadania miodu a jednocześnie jest ładna ozdoba.

,, Dzieci lubią misie, misie lubią dzieci ”

Misie dostępne w 3 rodzajach.

Lipowy

Regularne spożywanie miodu lipowego wzmacnia układ odpornościowy, wspomaga organizm w walce z infekcjami. Miód jest polecany w przeziębieniach i grypie. Zawiera sporo olejków eterycznych, dlatego skutecznie niszczy drobnoustroje, które podczas choroby zasiedlają drogi oddechowe. Oprócz tego działania doraźnego, regularne spożywanie miodu ma też działanie długofalowe – ogranicza ryzyko wystąpienia chorób serca i krążenia, działa pozytywnie na układ nerwowy i pokarmowy, a także stabilizuje nastrój. Na nerwicę i stres jest jednym z najłagodniejszych i najbezpieczniejszych uspokajaczy. Zauważono również pozytywne działanie miodu u chorych z problemami układu moczowego oraz cierpiących na cukrzycę  insulinoniezależną – miód lipowy pomaga bowiem utrzymywać ustabilizowany poziom cukru we krwi.

Spadziowy

Powstaje ze spadzi, czyli soku niektórych drzew. To lepka, słodka wydzielina występująca głównie latem w postaci kropelek na drzewach, wydzielana przez mszyce i czerwce wysysające soki z młodych pędów i liści.
Działa antyseptycznie, przeciwzapalnie i wykrztuśnie, dlatego też dobrze wpływa na przeziębienia i poważniejsze choroby, takie jak np. zapalenie płuc, przez co polecany jest w czasie przeziębienia. Miód spadziowy dzięki bogactwu flawonoidów, stosowany jest także przy schorzeniach układu krwionośnego i pozytywnie działa na serce dzięki właściwościach przeciwmiażdżycowych
Ponadto sprawdza się w leczeniu anemii, astmy, kamicy nerkowej oraz reguluje przemianę materii,. Chwalony jest także przez swoje właściwości przeciwrakowe

Akacjowy

Miód z Robinii często nazywanej przez pszczelarzy białą lipą lub białą Akacją Miód akacjowy pozyskuje się w okresie kwitnienia (od maja do czerwca) wspomnianej rośliny. Jest on zupełnie inny od wszystkich bursztynowych czy herbacianych miodów. Jest to miód jasno słomkowego koloru, czasem przechodzący w słomkowożółty. W postaci lejącej, jest prawie bezbarwny. Po skrystalizowaniu przybiera biały lub kremowo-żółty kolor. Krystalizacji ulega bardzo wolno, a w postaci płynnej może pozostać przez kilka miesięcy.
Pachnie nieco mdło z wyczuwalną nutą woni kwiatów akacjowych. Ma subtelny, ale słodki smak, toteż zyskał uznanie wśród najmłodszych konsumentów. Cieszyński miód akacjowy pomaga na wszystkie sprawy związane z przemianą materii, zgagą, nadkwasotą i na wszystkie problemy z jelitami: „ Jest to też miód, który z kolei ma najwięcej fruktozy, dlatego mała łyżeczka dla diabetyka, dla uzupełnienia fruktozy, jest w sam raz.”

Faceliowy

Miód faceliowy posiada przede wszystkim właściwości lecznicze, używać go powinny osoby mające problemy z nadciśnieniem tętniczym, ponieważ miód skutecznie je obniża. Jest produktem, który świetnie wzmacnia odporność i zapobiega stanom zapalnym górnych dróg oddechowych, ponieważ cechują go właściwości bakteriobójcze.
Dzięki zawartej w miodzie cholinie chroni naszą wątrobę, zwłaszcza przy zatruciach. Miód faceliowy wspomaga także leczenie chorób układu pokarmowego: wrzodów żołądka i dwunastnicy, nieżytu żołądka, problemów z woreczkiem żółciowym oraz trzustką. Pomocny jest również przy leczeniu astmy oskrzelowej. Miód faceliowy stosowany jest przy leczeniu chorób układu krążenia, niewydolności mięśnia sercowego oraz miażdżycy. Zawarte w miodzie jony takie, jak: magnez, żelazo i kobalt, wpływają na stymulację czerwonych ciałek krwi. Miód ten należy spożywać zatem po dużym wysiłku fizycznym oraz intelektualnym.

Gryczany

Miód gryczany jest powszechnie znany ze swoich właściwości leczniczych. Przede wszystkim zawiera rutynę czyli substancję, która wzmacnia i oczyszcza naczynia krwionośne. Właśnie dlatego poleca się go w szczególności osobom w podeszłym wieku, cierpiącym na problemy związane z układem krążenia np. miażdżycę. Cukry proste zawarte w miodzie gryczanym wchłaniają się prosto do krwiobiegu, omijając przy tym wątrobę. Dzięki szybkiemu wchłanianiu mogą w krótkim czasie odbudować mięsień sercowy. Wspomniana wcześniej rutyna hamuje rozkład witaminy C, a dodatkowo znacząco przyspiesza gojenie się ran wewnętrznych i zewnętrznych w związku z tym zaleca się jedzenie go przy złamaniach. W związku z dużą zawartością magnezu miód gryczany koi zszargane nerwy oraz reguluje pracę serca.
Od naszych Klientów dowiedzieliśmy się że jest bardzo dobry z miodem na kaszel podając wieczór przed spaniem.

Malinowy

„Kto miód malinowy trzy razy dziennie po łyżeczce spożywa, sędziwego wieku dożywa”.
Miód malinowy jest zebrany z kwiatów malin a nie jak niektórzy mylą miód z dodatkiem soku malinowego. Pszczoły zbierają z kwiatów a nie z owoców. Malina ma niesamowite właściwości zdrowotne i już nasze babcie o tym wiedziały robiąc kompoty z malin, dżemiki czy sok, który podawali do herbaty przy przeziębieniach i chorobach. Miód malinowy działa napotne i przeciwgorączkowe. Ma zastosowanie profilaktyczne i prewencyjne w schorzeniach miażdżycowych. Stosuje się go w przeziębieniach oraz schorzeniach górnych dróg oddechowych. Ma również zastosowanie w nieżycie żołądka i jelit i jest wskazany przy leczeniu tych organów. Wzmacnia układ odpornościowy, odżywia i regeneruje organizm, wspomaga pracę serca. Ze względu na delikatność i łagodność może być szczególnie polecany dla dzieci. Doskonale nadaje się do sporządzania napojów orzeźwiających i słodzenia. Jest miodem oryginalnym i stosunkowo rzadko spotykanym.

Mniszkowy

Miód z mniszka lekarskiego (tzw. Mlecz ) jest zaliczany do jednego ze szlachetniejszy miodów pozyskiwanych w maju. Już nasze babcie doceniały jego zbawienne właściwości, przygotowując z niego syrop.
Miód mniszkowy jest świetnym wyborem w leczeniu wielu schorzeń i dolegliwości. Stosuje się go przede wszystkim w chorobach związanych z wątrobą i drogami żółciowymi. Dzięki zawartości choliny obniża on poziom lipidów w wątrobie, a także powoduje efekt żółciopędny. Jest dobrym lekarstwem na problemy trawienne, nerki, drogi moczowe i pęcherz, łagodzi nadkwasotę, działa osłonowo. Dzięki właściwościom moczopędnym przyspiesza on wydalanie toksyn z organizmu i stanowi duże wsparcie w leczeniu kamicy nerkowej.
Miód mniszkowy z dodatkiem pyłku kwiatowego wspomaga leczenie prostaty!

S Rapsu (Rzepakowy)

Właściwości miodu rzepakowego docenią przede wszystkim osoby, które mają kłopoty z ciśnieniem i sercem, chorzy na miażdżycę. Substancje zawarte w miodzie rzepakowym stymulują metabolizm organizmu. Sprawdzi się w trakcie leczenia stanów zapalnych dróg oddechowych. Wzmacnia serce, dzięki zawartości potasu i magnezu normalizuje ciśnienie krwi. Miód rzepakowy regeneruje organizm osłabiony wysiłkiem psychicznym lub fizycznym. Wspomaga pracę wątroby i pęcherzyka żółciowego, wpływa korzystnie na układ pokarmowy – pomaga pozbyć się zgagi i wrzodów. Miód wykorzystuje się jako lek na oparzenia – po przyłożeniu w podrażnione miejsce chroni skórę przed powstawaniem pęcherzy i rozwojem zakażenia. Miód rzepakowy jest najszybciej przyswajalny przez organizm w porównaniu z innymi miodami.
Świetnie sprawdza się mieszanka: ciepła woda z miodem i cytryną. Kiedy organizm jest osłabiony najlepiej zaczynać dzień od takiego bardzo zdrowego izotoniku lub jako słodzik do kawy czy herbaty.
Nasz miód jest kremowy, to znaczy że już nigdy nie skrystalizuje i zawsze będzie miał konsystencje do smarowania.

Wielokwiatowy

Miód wielokwiatowy który łączy w sobie niezwykłe właściwości różnych pożytków pszczelich. Jego smak może być bardzo zróżnicowany w zależności od tego, jakie pożytki dominowały podczas zbierania nektaru przez pszczoły.
Nie tylko smak miodu wielokwiatowego może być różny, ale też jego kolor. Miód z kwiatów wiosennych jest jasny i delikatnie słodki, natomiast miód z kwiatów jesiennych ma ostrzejszy i bardziej wyrazisty smak, jest też ciemniejszy.
Warto spożywać go w stanach przemęczenia i braku energii – jest naturalnym sposobem na przywrócenie równowagi organizmu.

Z Nostrzyka

Nawłociowy

Miód z bakaliami

Miód z cynamonem cejlońskim

Ta mieszanka jest ostatnio numerem jeden w odchudzaniu i oczyszczaniu organizmu, ale nie tylko. Miód z cynamonem poprawia trawienie, pomaga zlikwidować tłuszcz zbierający się na brzuchu, zapobiega chorobom krążenia, a dodatkowo pomaga w leczeniu bezsenności.
Poprawia również libido, bo cynamon jest jednym z lepszych afrodyzjaków dla kobiet i mężczyzn!
Mieszankę należy jeść codziennie. Co zyskujemy? Przede wszystkim utratę wagi – bo miód z cynamonem zwiększa metabolizm. Reguluje poziom cukru we krwi, a także pozwala usunąć nadmiar wody. Przyspiesza spalanie tłuszczu.
Miód ma właściwości bakteriobójcze i działa jak naturalny antybiotyk. Pozwala leczyć zapalenia gardła, migdałków. Mieszanka wpływa dobrze na stawy. Poprawia krążenie, obniża cholesterol, wzmacnia serce i reguluje jego rytm.
Ale to nie wszystko – dzięki właściwościom przeciw utleniającym odmładza skórę. I dodatkowo jest lekiem na bezsenność.

Jedz codziennie rano na czczo łyżkę mieszanki. Możesz ją pić, rozpuszczając w ciepłej, ale nie wrzącej wodzie! Pamiętaj, że miód podgrzany do temperatury ponad 60 stopni C traci swoje właściwości. Dlatego słodzenie miodem gorącej kawy czy herbaty jest błędem.
Jeśli cierpisz na bezsenność, wypij ciepłe mleko z łyżką mieszanki wieczorem. Możesz dodawać również do jogurtu. Pysznie smakuje z kawa, lodami lub letnim mlekiem.

Miód z Czarnuszka

Miód z czarnuszka inaczej z czarnym kminem. Właściwości aksamitnych, czarnych nasion czarnuszki, są znane już od czasów starożytnego Egiptu – wiele osób czarnuszka nazywa ją z tego powodu, złotem faraonów. Można o niej przeczytać w Biblii i pracach botanika Dioskurydesa. Jest ona wykorzystywana jako tradycyjny środek na pasożyty, problemy skórne i wiele innych dolegliwości.

Miód z homogenatem trutowym

Miód z mleczkiem pszczelim

Miód z owocami

Miód z pierzgą

Miód z plastrem miodu

Miód z płatkami róż

Miód Akacjowy z dodatkiem płatków róży jest aksamitnie różowy, a zapach i smak przenoszą nas do słodkiego różanego ogrodu. Niespotykane połączenie.

Kwiaty są bogate w antocyjany, olejki eteryczne, flawonoidy i fenolokwasy. Posiadają właściwości antyseptyczne, lekko ściągające i przeciwzapalne. Nie wykazują silnego działania, jednak jest ono korzystne dla niemowląt i małych dzieciom (łagodny wpływ przeciwbiegunkowy i przeciwzapalny).

Miód z propolisem

Miód z pyłkiem kwiatowym

Odskelpiny z miodem